Manaqib

MANAQIB SINGKAT

AL MAGHFURLAH AL HABIB MUNZIR AL MUSAWA

Beliau dilahirkan di Cipanas Cianjur Jawa Barat pada tanggal 19 Muharram H/23 Februari 1973 M. Setelah ayah beliau (Al Habib Fuad Al Musawa) menyelesaikan pendidikan S2 dan kembali dari perantaunya, beliau menikah lalu membawa keluarganya hijrah ke Cipanas untuk hidup dan menetap disana. Beliau memilih tempat itu karena Cipanas jauh dari ibu kota dan karena udara yang bersih serta keindahan akamnya, dengan niat menjaga anak dan keturunan beliau kelak agar jauh dari pergaulan-pergaulan yang kurang baik. Dari hijrah dan  niat baik beliau, Allah memberi keberkahan dan beliau dikarunai 3 orang putra dan 2 orang putri.

Sang ayah mendidik dan merawat beliau dengan penuh perhatian, dimana suatu ketika beliau bercerita mengenang sang ayah dan berkata “Saya sejak masih kecil terkena penyakit asma sehingga sngat jarang ayah mengizinkan saya untuk bermain atau berlari dan beliau sering meminta saya untuk duduk disamping beliau, beliau sangat menyukai bacaan Al Qur’an maka saya pun terbiasa melihat beliau membaca Al Qur’an sambil khusyu”. Hal tersebut sangat membawa pengaruh besar terhadap pertumbuhan dan kehidupan Almarhum.

Ayah beliau memasukkan beliau ke sekolah negeri dan beliau belajar sampai tingkat SMA. Beliau memiliki prestasi yang unggul dalam belajar hanya saja beliau lebih memilih untuk berbakti kepada ibu beliau, maka beliau pun mulai membantu ibunda mengurus tempat penginapan yang disewakan yang ada dirumah mereka. Pada saat itu pula beliau mula menjalin hubungan dengan Al Habib Umar bin Hud Al Atthas Cipayung, Al Habib Aqil bin Abdillah Al Aidarus Bogor, Al Habib Husain bin Abdul Qadir Al Habsyi, Al Habib Husain bin Abdillah bin Muhsin Al Atthas, Al Habib Husain bin Umar bin Hud Al Atthas, Al Habib Muhammad Baqir bin Abdillah Al Atthas, Al Habib Abdillah bin Husain Al Atthas As-Syami Jakarta, dan lainnya yang berada dalam satu masa dengan mereka.

Dari keberkahan Khidmah dan bakti beliau terhadap ibunda, pada tahun 1410/1990 M mulailah hati dan jiwa beliau dipenuhi dengan ketaatan dan kedekatan kepada Allah Subhanahuwata’ala, sehingga malam-malam beliau tidak pernah terlewatkan dari membaca sirah Nabi Muhammad SAW dan pujian-pujian untuk Rasulullah Shallaallahu’alaihi wasallam sampai beliau hafal kitab ‘Syamaail At-Tirmidzi’ di waktu itu. Disamping itu beliau juga mendawamkan puasa, yaitu puasa Daud a.s yang tidak pernah ditinggalkan oleh beliau masa itu,  begitu juga bacaan-bacaan wirid dan dzikir senantiasa beliau amalkan meskipun disaat itu beliau menderita penyakit sesak. Disaat itu diantara dzikir dan wirid yang beliau amalkan setiap harinya adalah Lafdz Al Jalalah (Ya Allah 5000 kali), Istighfar 2000 kali, shalawat kepada Rasulullah Shallallahu ‘alaihi wasallam 2000 kali, dan membaca wirid As Sakran 100 kali dalam setiap harinya. Beliau meminta ijazah dalam amalan-amalan tersebut kepada Habib Aqil bin Ahmad Al Aidarus, maka Allah Subhanahu wata’ala menerangi sanubari dan jiwa beliau, sehingga beliau sering melihat Rasulullah Shallallahu ‘alaihi wasallam dalam mimpi beliau, dimana suatu waktu beliau melihat Rasulullah Shallallahu ‘alaihi wasallam berbicara kepada Sayyidatuna Aisyah Radhiallahu ‘anha, sambil melihat beliau (Al Habib Munzir Al Musawa) bahwa beliau Shallallahu ‘alaihi wasallam khawatir terhadap almarhum tidak mampu untuk mengamalkan dzikir dan wirid, karena begitu banyaknya.

Dikala itu beliau selalu menghadiri majelis yang diadakan oleh guru-guru beliau maka dalam waktu setahun beliau pulang pergi untuk mendatangi para guru beliau yang ada di Jakarta, Bogor dan Cipayung. Beliau juga selalu menghadiri majelis Maulid yang diadakan oleh Al Habib Umar bin Hud Al Atthas di Cipayung, sampai-sampai untuk menghadiri majelis itu terkadang beliau menumpang truk dan terkadang berjalan kaki dari rumah beliau sampai setengah jarak perjalanan. Beliau adalah orang yang sangat sopan dan selalu menjaga adab terhadap para masyayikh dan wali-wali Allah baik yang masih hidup ataupun yang sudah meninggal. Suatu ketika beliau datang untuk berziarah ke maqam Al Habib Husain bin Abi Bakar Al Aidarus Luar Batang dan di saat itu beliau tidak memakai peci, maka beliau pun ragu untuk masuk ke maqam Al Habib tanpa mengenakan pakaian sunnah, namun disaat itu beliau juga tidak memiliki uang cukup untuk membeli peci dan ongkos pulang ke Cipanas, meskipun demikian beliau tetap memilih untuk bertawakal kepada Allah demi menjaga adab kepada para wali Allah, lalu beliau pun membeli peci berwarna hijau. Buah dari tawakal beliau kepada Allah dan keindahan adab beliau untuk menghadap para kekasih Allah, maka seketika itu pula Allah Memberikan kemudahan untuk beliau, dimana salah seorang kerabat beliau mengajak untuk pulang bersamanya bahkan beliau juga dijamu untuk makan malam.

masih proses pengetikan............................................